pięknoduch

Mira otros diccionarios:

• pięknoduch — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIc {{/stl 8}}{{stl 7}} ironicznie o osobie egzaltowanej, oderwanej od rzeczywistości, przedkładającej sprawy duchowe, wzruszenia estetyczne nad inne : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sztuka pomaga pięknoduchom uciec od świata.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pięknoduch — m III, DB. a; lm M. y, DB. ów iron. «ktoś wyżywający się w estetycznych wzruszeniach, zmanierowany na tym punkcie» …   Słownik języka polskiego

• piękno- — «pierwszy człon wyrazów złożonych (zwykle przymiotników o charakterze dzierżawczym) wskazujący na piękność tego, co nazywa drugi człon złożenia, np. pięknooki, pięknowłosy, pięknonogi, pięknoduch» …   Słownik języka polskiego

• pięknoduchowski — pięknoduchowskiscy przym. od pięknoduch Pięknoduchowskie rozważania …   Słownik języka polskiego